Bile İsteye
I
Gölgenin verdiği bir cinnet vardı – tattım
Olmadım deyince olunuyor değil
Sevgilim – beni eve götürme geceleri
Beni en çok eve, en çok geceleri
Sandığımı deş, harmanımı yak, yollara düşür
Bendeki taşra geniş odalara alışık değil
Sana bunları hep tek tek
Zemberekten birer birer geçirerek
Sevgilim – beni bağışla geceleri, en çok geceleri
Bırak oyalansın o aç kalabalık dansımda
Gövdem kederden bir tabanca
Üstünde patlayabilmez değil
Götürme beni o apansız kapana
Ev dediğin ne ki kaçtığımın yanında
Sevgilim – beni o uzun masalara, o şık salonlara
Sevgilim – beni gündüzlerden kolla
Ölülerin sazlığından geçir, annenin yanağından
Çorabı kaçık kızlar zaten sabahın değil
II
Sevgilim – dinle beni geceleri, en çok geceleri
Zaten nasıl akar bu dilimdeki
Pıtraklı, çoklu, ayazlı
Bendeki ses öylesine değil
Sevgilim – beni şaraba yatır geceleri
Korkularından yont, yoksulluğundan damıt
Beni süsenlere söyle, yaseminlere beni
Beni semazenlere en çok, beni en çok geceleri
III
Sevgilim – beni dünya say, bir üzümden soy
Pergelin döndüğü bizden değil
Seni durmadan çarptığım o ağrıyı unut
Olduğu yerde kalsın uzak – onu unut
Bir elma olup bir sokak ağzında
Kahkaha olup patlamak kulaklarında
Sevgilim – sen benim sesimden geçtin sularla
Yollarda düşürdüğün oysa cebinden değil
Öylece duran saksıda bekleyiş ne ki
Benim tozumun yanında
Düğmenin çözülüşüdür anlam
Sözdür, kime vursa öldürür
Sevgilim – eğil de bir bak bana
Yanına kıvrıldığın çoktur senden değil
Suyun da vakti yok nedense benimle akmaya
Kimse gelmeyecek işte – gecede duranı sabaha koymaya
Translation by Jo Shapcott
English version by Jo Shapcott,
based on a literal translation from the Turkish by Maureen Freely
and Özge Çallı Spike
I
The shadows were so insane I tasted them
And spoke them, though I said I wouldn’t
Love, never take me home again
Least of all to that house, and especially not at night
Empty my bottom drawer, incinerate my garden,
Fling me out like the hick I am,
So awkward in your tall ancestral halls
Which coil into each other, into you, into time
Love, forgive me at night, most of all at night:
Let me go back to the dance, the crowd
My body is a gun made of sorrow
aimed at you
Don’t snag me into your trap
This is nothing compared to what I ran from
Love, save me from those mornings,
from those long tables, those elegant rooms
You could go swimming in the marshes of death
and still dive back freely into those mornings
with the approval of your mother’s fine cheekbone,
me in my holey tights stumbling through breakfast.
II
Love, listen to me at night, most of all at night
So I can let these words fall from my tongue
Prickly threads of sound
Nothing like my voice
Love, night-times, lay me down on a bed of wine
Distilled from your poverty, poured from your fears
Tell the freesias and jasmines about me
And most of all tell the dervishes, especially at night
III
Love, see a world in me, a peeled grape
Ignore the spinning machinery outside
Forget the pain I keep pressing on you,
Let it rest, let it fade into the distance
Catch an apple, a burst of street talk, a catcall,
an explosion of laughter in your ear.
Love, you streamed through my voice like water
What you’ve dropped didn’t fall from your pockets
Waiting, I’ve gathered more dust
Than an undisturbed vase
There is meaning in an undone button
It is words which kill their targets
Love, lean into me, look at me
You touch me but you left ages ago
Even water’s too busy to flow with me
No one’s coming to put a stop to the night, to let morning in.
Audio
Gonca Özmen reads Knowingly, Willingly in the original Turkish
Jo Shapcott reads the English version of Knowingly, Willingly
